A Free Period

patty:praat me niet van die vieze dreuzels
zij weten niet eens wat magie is en zo wat ik vindt die oren wel leuk bij der staat ze nog veel meer voor schut dan kan ik haar lekker klieren en pesten dat is het leuke aan een zwadderaar zijn en liep met een arogante lach pas langs de ravenklauwer heen!

Layla keek naar Scarlet, ''Ik zal het doen,'' zei ze. en ging weer zitten. Opeens zei Patty park ook iets. Layla keek nijdig naar haar, en wou het liefst terug veranderen in een lynx om haar te verscheuren. ''Ik zou jou,'' siste ze boos. en even leek alsof de lynx van net weer terug kwam. Maar Layla bleef gewoon, en draaide zich om. Ze liep stukje verder weg, en draaide zich toen weer om. En veranderde weer in een lynx, ze sprong naar naar Patty Park. En grommende. Ze liep op haar af, en haar nagels waren uitgesterkt. Layla stond opeens stil, en rende naar het raam. Ze sprong er op, en keek naar buiten. Terwijl haar staart rustig met de vage wind mee zwiepte. Gegrom van genoegen kwam uit haar keel. En ze gluurde op een vogel, jammer genoeg kon ze er niet bij. Layla wou rennen. Maar over niet zo lange tijd begon de volgende les alweer. Hoe lang had ze nog? Nu kon ze dat niet teckte. En moest toch weer gewoon Layla worden, want die had een horloge. Dus Layla werd zich zelf weer, en sprong naar beneden. Ze keek op haar horloge, en zag dat de volgdende les over een kwartier begon. Dus ze moest zo onderhand gaan. Layla stak haar hand nog op naar Hagrid. En liep toen snel naar de volgende les.

(Topic uit)

Hagrids ogen werden zo mate nog groter dan ze al waren na het horen van de tromet geluiden die nog na klonken in zijn oren, toen Layla opeens verdwenen was en een Lynx haar plaats had ingenomen. Zijn wangen kregen een gezonde blos, zijn mondhoeken leken in de enthousiaste en bewonderende grijns te zijn vast gespijkerd waarbij zijn ogen het dier geen moment los lieten. Hoewel hij het meer had met de magisch wezens, was elk dier in zijn hart een stapje voor. Hij had zelfs niet door dat Layla de jongen bedreigde, kon alleen maar in zijn handen klappen als daarvoor bij de muziek. 'Ik wou dat ik mezelf in een dier kon veranderen,' klonk zijn platte stem dromerig, zijn blik alweer wazig op het dier gelijmt. Hij boog wat dicterbij, raakte nog net niet met het puntje van zijn vinger de oren van Layla aan. 'Misschien is Anderling hier beter voor, of allebei,' hoewel hij het totaal niet erg zou vinden als er mensen op deze manier bij zouden lopen zou het voor Layla misschien wat problemen veroorzaken. Zijn hoofd draaide met een ruk om toen de stem van Patty Park in zijn oren weerklonk. Was dat kind niet al de zaal uit gelopen om naar de leerlingenkamer van Zwadderich te gaan. Met een wat gefronste wenkbrauwen staarde hij op haar neer, had zijn rug weer gerecht waardoor zijn reusachtige trekjes duidelijk zichtbaar waren. En waarom had ze het nu opeens over de Dreuzels, daar hadden ze het geheel niet over. 'Layla,' zijn stem klonk verstikte en geschrokken, daarnaast nogal zenuwachtig omdat hij in een situatie werd gezet waarin hij als leraar strenge maatregelen zou moeten nemen toen Layla dreiend op Patty af kwam lopen. 'Laat dat, anders moet ik je naar Vilder brengen,' klonk zijn zenuwachtige stem toch streng. Hij was en bleef een leraar, en andere leerlingen bedreigen was nou niet het gene wat hij goed kon keuren. Hoofdschuddend keek hij het meisje na, waarna hij zijn gestalte op Scarlet richtte. 'Als je wat extra lessen van me wilt, mot je maar langskomen oké?' glimlachte hij naar haar. 'Ik mot maar weer eens door, de Gorgelende Magda's zijn nu denk ik wel klaar,' mompelde hij het laatste, waarna hij zich weer omdraaide en de aula uit liep. Zijn doel, de hoofdtafel, had hij vandaan niet bereikt.

Scarlet negeerde Layla, dat leek haar het beste om zich minder bang te voelen. Op Patty reageerde ze niet, bang dat die zich ook tegen haar zou gaan keren. Ze borg alles op en zag dat haar volgende les toverdranken was. Ze keek Hagrid aan en knikte. "Ik weet je wel te vinden." zei ze met een glimlachje en keek hem na. Ze vroeg zich af of de jonge ravenklauwer geweten zou hebben dat ze liever niet bij een lynx zat. Langzaam stond ze op en ging op weg naar de kerkers.

(Sorry dat ik me hiermee bemoei, maar James en ik zijn er echt vet hard uitgepost. Weet je, het begon eerst met ons, toen kwam Patty en vervolgens Hagrid en toen begon iedereen zich ermee te bemoeien. James en ik zijn er gewoon uit gepost. Sorry dat ik dit moest melden, maar dit is niet erg... leuk... Nu kunnen zowel ik als James niet meer reageren)

off: reageren kun je altijd. Layla en Scarlet hebben geen enkel moment iets te maken gehad met jou of James, dus ga alsjeblieft niet iedereen afschilderen als mensen die anderen uitsluiten. De meeste gaan nu de zaal uit om naar de les te gaan, dus over een tijdje zijn ze weer terug en kun je verder doen.

on:
Scarlet had net een blokuur bezweringen opzitten toen ze naar de grote zaal liep voor het avondmaal. Sinds ze deze middag met Hagrid had gesproken, spraken de andere zwadderaars nauwelijks nog met haar. Dat stoorde haar niet, vanavond zou ze die schoolband opzoeken en vragen of ze mee kon doen. De grote zaal zag er nog redelijk verlaten uit, wat haar niet echt verbaasde. De laatste les was nog maar net afgelopen en de meesten gingen vaak eerst nog anderen dingen doen voor die kwamen eten. De afdelingstafel van Zwadderich was dan ook totaal leeg. Ze ging zitten en haalde haar tekeningen weer uit. Na 5 minuten was de tekening van Prof. Sneep afgewerkt en begon ze aan een tekening van Prof. Banning.

patty: och wat sneu nou hebben de anderen je in de steek gelaten
het is ook je eigen schuld scarlet wie praat er nou met die halvegare reus hagrid niemand toch! maar goed wat ben je aan het doen?